به کوه چون صفای گل سرخی که بخنددو باغ چون شقایق که بود
جلوه گر بزم چمن قدو قامتتت همه پاکی و دل انگیزی برف
همچو یک ابر سفید یا چو یک چشمه نور
چو گل یاس که پاشیده بر آن پرتو اه و به بیماری گل انداخته
از دولت عشق چون پرندی که کند جلوه گری در مهتاب
:: برچسبها:
حافظ,
|