قدیما گریه میکردیم دلمون تازه میشد
خوشی و ناخوشیمون دوباره اندازه میشد
قدیما این همه دلهره نداشتیم یادمه
گندم فردا رو امروز نمی کاشتیم یادمه
بگو میشه باز به همون روزا رسید
بگو میشه یکبار دیگه با دل خوش نفس کشید
قدیما خواب پرنده ها پریشون نمیشد
حتی تو قفس زندگی زندون نمیشد
کسی تو پستوی غم تنهایی پر پر نمیزد
پنجه طاقتشو به سیم آخر نمیزد
قدیما گریه ها و خنده هامون هم صدا بود
مردم ازکابوس غربت منو دلداری بده
برای باور یک رویا منو یاری بده
:: برچسبها:
اسطوره های هنر ,
|