در آغوشت شنا کنم می خواهم غرق شوم در تویی که دیوانه ترین دریا ی 

جهانی و جان می دهی برای طوفان و ساخته شده ای که آدم در نهایت 

دردهایش به زورق بازوانت پناه بیاورد و در جزیره ی آغوشت 

بخوابد اصلا آبی را برای تو ساخته اند که درسا باشی و قرمز را برای 

من تا ماهی تو باشم 

زمین را رنگ می کنند پچ پچ های باد شدت می گیرند و سردی حرف هایش ما را کم کم 

سمت چمدان های چارخانه گوشه ی کمد می کشاند تا اولین لباس بافتنی را بیرون بکشیم 

ابرها را به هم نزدیک تر می شوند انارها سرخ تر می شوند شبها زودتر از راه میرسند

اینها را می دانم چرخه طبیعت است تو کجایی ......

فدریکو گارسیالورکا 

آخر کجاست 

خواست و می دانم که پوچ هستی و این لحظه های پژمرده که نامش عمر و 

دنیاست اگر باشی تو با من خوب و جاویدان زیباست 

  اخوان ثالث